خانه های جدول زندگیم را دستان مهربانت یک به یک پر کرد
و رمز جدول چنین بود:
دوستم بدار
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
تو را ای گل کماکان دوست دارم / به قدر ابر و باران دوست دارم
کجا باشی کجا باشم مهم نیست / تو را تا زنده هستم دوست دارم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
بگذار بگویند خسیسم
من دوستت دارم هایم
را الکی خرج نمیکنم
جز برای مهربانی خودت
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
گفتی دوستم داری به اندازه قطرات بارانی که بر روی صورتت میریزد
و من هم دوستت دارم بدون توجه به چتری که روی سرت گرفتی…
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
این جمله را هرگز فراموش نکن
“برای دوستت دارم بعضی ها مرسی هم زیاد است”
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
فاصله گرفتن از آدم هایی که دوستشان داری بی فایده است
زمان به ما نشان خواهد داد که جانشینی برای آنها نیست….
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
زندگی تعداد نفس ها نیست !
زندگی تعداد لبخند های کسانیست که دوستشان داریم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
